Epistola 1

Epistolae

Epistola 1

1661

Epistolae
1 – 2 – 3 – 4 – 5 – 6 – 7 – 8 – 9 10 – 11 – 12 – 13 – 14 – 15 – 16 17 – 18 – 19 – 20 – 21 – 22 – 23 24 – 25 – 26 – 27 – 28 – 29 – 30 31 – 32 – 33 – 34 – 35 – 36 – 37 36 – 39 – 40 – 41 – 42 – 43 – 44 45 – 46 – 47 – 48 – 49 – 50 – 51 52 – 53 – 54 – 55 – 56 – 57 – 58 59 – 60 – 61 – 62 – 63 – 64 – 65 66 – 67 – 68 – 69 – 70 – 71 72 73 – 74 – 75 – 76 – 77 – 78 – 79 80 – 81 – 82 – 83 – 84 Lettres 1 – 2 – 3 – 4 – 5 – 6 – 7 – 8 – 9 10 – 11 – 12 – 13 – 14 – 15 – 16 17 – 18 – 19 – 20 – 21 – 22 – 23 24 – 25 – 26 – 27 – 28 – 29 – 30 31 – 32 – 33 – 34 – 35 – 36 – 37 38 – 39 – 40 – 41 – 42 – 43 – 44 45 – 46 – 47 – 48 – 49 – 50 – 51 52 – 53 – 54 – 55 – 56 – 57 – 58 59 – 60 – 61 – 62 – 63 – 64 – 65 66 – 67 – 68 – 69 – 70 – 71 – 72 73 – 74 – 75 – 76 – 77 – 78 – 79 80 – 81 – 82 – 83 – 84
Autres œuvres

Clarissimo Viro

B. de S.

Henr. Oldenburgius

Clarissime Domine, Amice colende.

Tam aegrè nuper, cùm tibi in secessu tuo Rhenoburgi, adessem, à latere tuo divellebar, ut quamprimùm in Angliam factus sum redux, tecum rursus uniri, quantum fieri potest, commercio saltem epistolico annitar. Rerum solidarium scientia, conjuncta cum humanitate, et morum elegantiâ, (quibus omnibus Natura, et Industria amplissimè te locupletârunt) eas habent in semetipsis illecebras, ut viros quosvis ingenuos, et liberaliter educatos, in sui amorem rapiant. Age itaque, Vir Praestantissime, amicitiae non fucatae dextras jungamus, eamque omni studiorum, et officiorum genere sedulò colamus. Quod quidem à tenuitate meâ proficisci potest, tuum judica. Quas tu possides ingenii dotes, earum partem, cùm sine tuo id fieri detrimento possit, me mihi vendicare finas. Habebamus Rhenoburgi sermonem de Deo, de Extensione, et Cogitatione infinitâ, de horum attributorum discrimine, et convenientiâ, de ratione unionis animae humanae cum corpore ; porrò de Principiis Philosophiae Cartesianae, et Baconianae. Verùm cùm quasi per transennam, et in transcursu duntaxat de tanti momenti argumentis tunc loqueremur, atque interim ista omnia menti meae crucem figant, ex amicitiae inter nos initae jure tecum agere nunc aggrediar, ac peramanter rogare, ut circa subjecta praememorata tuos conceptûs nonnihil fusiùs mihi exponere ; imprimis verò in hisce duobus me edocere non graveris, videlicet, primò, quâ in re Extensionis, et Cogitationis verum discrimen ponas ; secundò, quos in Cartesii, et Baconis Philosophiâ defectûs observes, quâque ratione eos è medio tolli, ac solidiora substitui posse judices. Quò liberaliùs de hisce, et similibus ad me scripseris, eò arctiùs me tibi devincies, et ad paria, si modò possim, praestanda vehementer obstringes. Sub praelo hîc jam sudant Exercitationes quaedam Physiologicae à Nobili quodam Anglo, egregiae eruditionis viro, perscriptae. Tractant illae de aëris indole, et proprietate Elasticâ, quadraginta tribus experimentis comprobatâ : de Fluiditate item, et Firmitudine, et similibus. Quamprimùm excusae fuerint, curabo, ut per Amicum, mare fortassis trajicientem, tibi exhibeantur. Tu interim longùm vale, et amici tui memor vive, qui est

Tuus omni affectu, et studio

Henricus Oldenburg.

Londini 16/26 August. 1661

Epistola 1

◄

Epistolae

►

Epistola 2